0. PREPARACIÓN
A folga que iniciaron os guionistas de Hollywood en novembro do 2007 tivo consecuencias importantes para público e produtores de televisión e cine: series de moita audiencia que se vían obrigadas a repor capítulos (a falta de novas gravacións), programas de actualidade e variedade que deixaban de emitirse, eventos de transcendencia internacional que debían ser suspendidos, etcétera.
A pesar de que reciben premios nos festivais e de gozar de certo recoñecemento, consideran os guionistas que o seu traballo debería estar mellor valorado: non só economicamente, senón tamén en canto ao protagonismo que debería adquirir a súa figura nos actos de promoción e presentación. ¿Cobiza, vaidade ou solidariedade corporativa cos menos afortunados do gremio? A cuestión é que, polo que parece, non hai bo cine, nin boas series nin bos programas de televisión sen escritores, que o mérito do éxito recae neles tanto como nas figuras que poñen a cara na pantalla, grande ou pequena, ou como nos directores que garanten o éxito.
E ademais suxírennos o estudo dos guións desde o punto de vista da literatura. Quizais a redacción de guións non sexa unha actividade literaria maior, pero si é literaria e, como tal, merece o noso interese. ¿Lograremos espertar con este e-studio algunha vocación que permanecía durmida? A quen lles gusta escribir, ¿farémoslles ver que hai formas de gañarse a vida escribindo sen necesidade de ser un fóra de serie das letras?
Introdución, xustificación, pautas previas, contextualización
Por outra banda, en canto se vexan uns poucos exemplos de guións escritos comprobarase que se cinguen a unhas pautas de presentación e de redacción perfectamente establecidas e moi estreitas. Cremos que coñecer o molde que impón a redacción dun guión pode axudar a comprender por que é bo aceptar e respectar outras limitacións formais, incluíndo as normas ortográficas e de presentación dos escritos escolares, que non adoitan ser fáciles de esixir. Por outra banda, tales esixencias formais son excelentes ferramentas educativas que, a longo prazo, repercuten positivamente tanto nos procesos de ensino (facilítanos) como nos de aprendizaxe (canalízanos) dos procesos creativos, máis difíciles de espertar.
1. NOTICIA
Inclúese o texto de dúas noticias. A primeira, do domingo 24 de febreiro, anunciaba o evento que se celebraría esa mesma noite, pero o seu titular sorprendía cunha referencia á folga de guionistas que durante algún tempo fixo dubidar de que a gala chegase a realizarse.
A segunda noticia, recollida o martes 26, daba conta dos gañadores, e incidía en que a gran triunfadora fora a industria independente, e non a das grandes produtoras que gastan millóns de dólares en cada filme.
1.1. Primeira noticia
«Non é país para vellos», triunfadora nunha gala de marcado sabor europeo
A violenta cinta dos Coen alzouse con dous dos premios máis cobizados, Mellor Dirección e Mellor Película, así como co Mellor Guión Adaptado -sobre unha novela de Cormac McCarthy- e Mellor Actor Secundario, que foi para Bardem.
EFE | 25/2/2008 |
A película Joel e Ethan Coen «Non é país para vellos» logrou catro figuras na 80 edición dos Óscar de Hollywood que, grazas a Javier Bardem, Tacha Swinton, Marion Cotillard e Daniel Day-Lewis, tivo un marcado sabor europeo.
A violenta cinta dos Coen alzouse con dous dos premios máis cobizados, Mellor Dirección e Mellor Película, así como co Mellor Guión Adaptado -sobre unha novela de Cormac McCarthy- e Mellor Actor Secundario, que foi para Bardem.
Os irmáns Coen, que xa tiñan un Óscar por «Fargo», en 1996, entraron no grupo de privilexiados directores que logran tres premios nunha noite, xunto a Francis Ford Coppola («O Padriño II»), James Cameron («Titanic») e Billy Wilder («O Apartamento»).
O cuarto Oscar da película foi para Bardem quen, tras ser candidato no ano 2000 por «Antes que anoiteza», fixo historia para o cine de España, onde nunca antes un actor lograra un Óscar.
«Non é país para vellos» optaba a un total de oito figuras, do mesmo xeito que «Pozos de ambición», que obtivo só dúas, a Mellor Fotografía e ao Mellor Actor, que recaeu no británico Daniel Day-Lewis.
Tamén figuraban como favorita «Michael Clayton» con sete candidaturas, das que só levou unha, a de Mellor Actriz Secundaria, que foi para a británica Tacha Swinton, polo seu papel dunha ambiciosa muller de negocios.
«Expiación», que tamén aspiraba a sete figuras, só levou a de Mellor Banda Sonora, que foi para outro europeo, o italiano Dario Marianelli, que desbancou ao español Alberto Iglesias pola súa composición para «Cometas no ceo».
Unha das sorpresas da noite foi a actriz francesa Marion Cotillard, de 33 anos, que engrandeceu o cine europeo ao alzarse co Óscar á mellor actriz pola súa interpretación de Edith Piaf na «A Vida en Rosa».
A intérprete francesa é a segunda actriz que logrou o Óscar pola súa interpretación nunha película que non era en inglés, tras Sofía Loren polo seu papel en «Dúas mulleres» de Vittorio de Sica (1960). Para «A Vida en Rosa», o premio de Cotillard foi o segundo da noite, tras obter o Óscar á Mellor Maquillaxe.
O cine europeo logrou outra figura na categoría de Mellor Película en Lingua Estranxeira, que foi para a austríaca «Os Falsificadores», dirixida por Stefan Ruzowitzky.
E a de mellor canción, para a bela «Falling Slowly», composta por Glen Hansard (irlandés) e Markéta Irglová (checa) para a película irlandesa «Once», que tamén protagonizan.
Aínda que non é europea, a mellor película de animación, «Ratatouille», de Disney, ten un claro sabor parisiense, pois narra as andanzas dun rato na capital francesa.
Por número de figuras, destacou a última entrega da saga Bourne, «O Ultimato de Bourne», con tres premios técnicos, o Óscar á Montaxe, Montaxe de Son, e á Mestura de Son.
Nesta última categoría aparecía como candidato, por «Transformers», Kevin Ou%u2019Connell, quen ten a marca de haber estado nomeado 20 veces e non gañar ningunha.
O Óscar ao Mellor Guión Orixinal foi para «Juno» e o seu guionista, Diaño Cody, quen era unha bailarina de streep-tease antes de converterse nunha famosa escritora de blogs.
A pesar de ser unha das películas de máis baixo orzamento, «Juno» optaba a catro dos premios máis importantes, Mellor Película, Mellor Director e Actriz Principal, ademais do guión, aínda que só conseguiu o de guión.
O resto de premios estivo tamén moi repartido, dado que o Mellor Vestiario foi para «Elizabeth: a idade de Ouro», o de Efectos Visuais para «O Compás Dourado», a Dirección Artística para «Sweeney Todd. O barbeiro demoníaco da rúa Fleet».
Durante a cerimonia entregouse ao produtor Robert Boyle o Óscar honorífico á súa carreira, tras ser candidato en catro ocasións e non haberse alzado nunca coa ansiada figura.
1.2. Segunda noticia
Hollywood celebra os seus galardóns tras o fin da folga de guionistas
A cerimonia comezará ás dúas e media da madrugada con 40 millóns de espectadores previstos
Tatiana López | La Voz | 24/2/2008
Nada pode cos Óscar. Este podería ser o título de calquera das producións que a próxima madrugada a partir das 2.30 optarán á popular figura dourada no teatro Kodak de Los Ángeles. A frase resume como ningunha outra a forza do único evento capaz de pór fin á folga de guionistas que durante meses azoutou os outeiros de Hollywood.
Erixida como a gran cita do cine estadounidense desde que en 1929 un grupo de pioneiros celebrou a primeira cerimonia, a gala da academia converterase tamén hoxe na primeira oportunidade de exhibir alfombra vermella tras os máis de cen días de parón creativo na industria. Un malgaste de encanto acumulado que podería verse embazado, con todo, polo mal tempo, así como polos malos resultados económicos obtidos polas películas nomeadas.
A única excepción nos decepcionantes despachos de billetes correspondeu á comedia Juno, capaz de romper a barreira dos 125 millóns de dólares de recadación en tanto que a maioría dos títulos seleccionados para mellor película languidecen nas salas de cine. é o caso, por exemplo, de Pozos de ambición que, a pesar de estar nomeada en oito categorías, apenas obtivo ata o momento 32 millóns de dólares. Unha mala serie económica que a industria espera paliar coa retransmisión do evento, considerado un dos máis rendibles en televisión con preto de 40 millóns de telespectadores. As expectativas están postas nesta ocasión sobre todo no mítico presentador John Stewart, que é o encargado de intentar pór a salsa a unha cerimonia que, a pesar de todo, ten fama de resultar aburrida.
Emoción
A noite promete tamén emoción grazas ao duelo protagonizado por películas como Expiación, Michael Clayton ou Non é país para vellos. Precisamente a película protagonizada por Javier Bardem, quen parte como claro favorito na categoría de mellor actor de repartición, podería tamén pasar á historia grazas aos catro nomeamentos obtidas polos irmáns Coen, quen de gañar en todas as categorías converteríanse nas primeiras persoas en acumular tantos galardóns por un só filme.
Outro dos alicientes da velada será o polémico realizador Michael Moore, nomeado ao premio ao mellor documental polo seu traballo Sicko. Azoute da Administración Bush e inimigo acérrimo do presidente, Moore xa advertiu que, de subir ao escenario, volverá recordar ao líder republicano nas súas palabras.
Será, no seu caso, unha perla máis para os oitenta anos de vida dos premios Óscar, que reportaron unha infinidade de anécdotas que en certo xeito definen a idiosincrasia da industria de Hollywood, mestura dos intereses mercantís e da feroz competencia entre artistas.
1.3. Preguntas sobre as noticias
Algunhas preguntas tras a lectura da primeira noticia, para centrar a información que destaca o titular:
- Quén: Hollywood (en realidade, Academia das Artes e as Ciencias Cinematográficas de Hollywood).
- Qué: Entrega dos Oscar.
- Cándo: Anuncio da gala prevista para ese mesmo domingo ás 2.30 da madrugada. Edición octoxésima (a primeira foi en 1929). Logo de meses de incógnitas.
- Cómo: Logo da folga de guionistas.
- Ónde: Teatro Kodak de Hollywood (Los Ángeles).
- Por qué: Nos meses previos temíase que a folga dos guionistas puidese afectar á entrega dos premios.
- Cánto: 40 millóns de espectadores, 18 premios (dous aos guións: orixinal e adaptado), 5 nomeados por cada premio.
Algunhas preguntas para logo da lectura da segunda noticia:
- Quén: Hollywood (en realidade, a Academia) e o cine independente (das grandes e millonarias produtoras).
- Qué: Entrega dos premios.
- Cándo: O día previsto (domingo,24 de febreiro ás 2.30 da madrugada).
- Cómo: Con ausencia de grandes coñecidos e dando protagonismo ao cine independente. Con poucas sorpresas.
- Ónde: Teatro Kodak de Hollywood (Los Ángeles).
- Por qué: Porque o cine independente obtén beneficios.
- Cánto: A película máis premiada (que tamén era independente) gañou catro Oscar.
Outras preguntas para a reflexión:
- Fai unha lista dos premios que se entregan (non dos gañadores).
- ¿Coñecías a algún dos guionistas premiados?
- ¿Coñeces a algún guionista?
- ¿Recordas a algún logo de ler a noticia?
- Aparte do premio á mellor película, ¿hai algún outro que pareza máis importante que os demais?
- ¿Coñecías a algún director, actor, actriz ou músico?
